محدود کردن زمان تماشای تلویزیون
با وجود این که هنوز روی مخرب بودن تماشای تلویزیون برای کودکان اتفاق نظر وجود ندارد اما در اثرات منفی زیاد نگاه کردن به تلویزیون بین کارشناسان توافق وجود دارد و اغلب آنها توصیه میکنند که کودکان بهتر است حداکثر ۲ ساعت در روز تلویزیون تماشا کنند. چراکه روشن بودن تلویزیون باعث میشود کودکان مدت زمان کمتری بازی کنند.
بسیاری از والدین تمایل دارند کودکان باهوش و خلاقی داشته باشند و گمان میکنند نشاندن کودک جلوی برنامههای ویدئویی آموزشی میتواند فرصت خوبی باشد که هم خودشان استراحت کنند هم کودک چیزی یاد بگیرد؛ اما حقیقت امر این است برنامههای آموزشی چیز زیادی به کودک شما نخواهند آموخت.
در حال حاضر ما میدانیم تماشا کردن تلویزیون آسیب دائمی برای کودک در پی نخواهد داشت؛ همچنین میدانیم که هیچ کمکی هم به رشد و یادگیری آنها نمیکند و ممکن است کمی رشد را آهستهتر کند.
یعنی اگر شما در مورد كارهاي روزمره كه انجام مي دهيد با کودک خود گفتگو كنيد ، بسیار آموزندهتر از هر برنامه تلویزیوني خواهد بود.
برخی دیگر از والدین نیز کودکان خود را پای تلویزیون مینشانند و از این فرصت برای انجام دادن کارهای شخصی خود استفاده میکنند. معمولا صبحها و عصرها برای پختن ناهار و شام این اتفاق میافتد. در حالی که اغلب کارشناسان معتقد هستند کودکان نیاز به تعامل با والدین دارند و گذراندن وقت در کنار افرادی که آنها را دوست دارند برای رشد کودکان در سالهای اول زندگی ضروری است.
به طوری که میانگین سن کودکانی که شروع به تماشای تلویزیون میکنند در چند سال گذشته، از ۴ سال به ۴ ماه رسیده است.
هیچ کس نمی گوید باید به کلی دو شاخه را از برق کشید، اگر چه ترک اعتیاد گاهی بد نیست، اما محدود کردن یک عادت می تواند نظم بیشتری ایجاد نماید.
ما باید به عنوان پدر یا مادر مراقب باشیم تلویزیون به جز اصلی زندگی کودکمان تبدیل نشود و تنها بخش کمی از روز را به تماشای تلویزیون بگذرانند و مابقی روز را از بودن در کنار خانواده لذت ببرند. درواقع محدود کردن زمان تماشای تلویزیون به معنای کنار گذاشتن تنبلی خودمان است.
یک بررسی جدید نشان میدهد که کودکان و نوجوانانی که والدینشان قواعدی در مورد مدت زمانی که میتوانند تلویزیون تماشا کنند یا بازی كامپيوتري انجام دهند، تعیین کردهاند، با احتمال بیشتری این حد تعیینشده را رعایت میکنند.
ما پیشنهاد میکنیم برای تماشای تلویزیون یک رژیم صحیح بگیریم نه حذف آن از زندگی
رژیم تلویزیون
برای رسیدن به این هدف شما باید :
- زمان بیشتری را با کودک خود سپری کنید، هر قدر صمیمیت و ارتباط صحیح بین فرزندان و والدین بیشتر باشد زمینه استفاده تلویزیون کمتر می شود.
- به کودک آموزش دهید در استفاده از تلویزیون باید متعادل باشد. شاید برای دفعات اول مقاومت نشان دهد اما به مرورزمان ، این نظم عادت می شود.
- بسیاری از روشهایی که والدین استفاده می کنند، به دلیل اینکه تداوم ندارد، تبدیل به عادت مناسب در کودک نمی شود و به نتیجه نمی انجامد، بنابراین تداوم در برنامه ای که فکر می کنید، درست است تا حدودی مشکل شما را برطرف می کند.
- تا جایی که میتوانید زمان تماشای تلویزیون خود را محدود کنید و الگوی مناسبی برای فرزندتان باشید.
- در زمان هایی که معین کرده اید شما هم به همراه کودک خود تلویزیون تماشا کنید ، شکل اصلی تلویزیون و سایر وسایل سرگرم کنندۀ الکترونیکی این است که همۀ آنها یک طرفه هستند، یعنی تلویزیون حرف می زند و کودک گوش می کند. می توانید همراه با کودک تلویزیون تماشا کنید و برای کودک فرصتی فراهم کنید تا بتواند صحبت کند.
مثلاً هنگام تماشای تلویزیون از کودک بپرسید: سارا(شخصیت کارتون) چکار می کند؟ چرا روباه این کار احمقانه را انجام داد؟ لباس علی چه رنگی است؟ اگر کودک فاقد مهارت های کلامی است و نمی تواند به پرسش ها جواب دهد، خودتان به پرسش ها جواب دهید. درواقع با سؤال کردن از کودک 3 تا 4 ساله می توانید خلاقیت او را پرورش دهید: ایا داستان می توانست طور دیگری تمام شود؟ چطوری؟ ایا علی و طاها می توانند با هم دوست شوند؟ کدام شخصیت داستان را بیشتر دوست داری؟ این بهترین فرصت برای والدین است که فرزند خود را در آغوش بگیرند و در هنگام تماشای تلویزیون با کودک تعامل کنند. - از تلویزیون برای تشویق یا تنبیه استفاده نکنید.
استفاده از تلویزیون به عنوان ابزاری برای وادار کردن کودک به انجام کارها اشتباه است. این کار باعث می شود که کودک تصور کند تلویزیون چیز ارزشمندی است و او باید به جای اینکه کارهای دیگری انجام دهد تلویزیون تماشا کند.
شما هیچوقت به کودک نمی گویید: اگر مشق هایت را ننویسی و یا اگر اسباب بازی هایت را جمع نکنی اجازه نمی دهم کتاب بخوانی. پس نباید هم بگویید: اگر خواهرت را یک بار دیگر بزنی اجازه نمی دهم تلویزیون ببینی. - شما باید خیلی صریح و قاطع فرزندان خود را از تماشای برنامه های خشن تلویزیون منع نمایید و عدم علاقه خود را به تماشای چنین برنامه هایی عنوان دارید تا در صورتی که فرزندتان پنهانی این برنامه ها را تماشا کرد بداند این ها مورد تایید شما نیست و همین امر تا حدی می تواند او را از اثرات نامطلوب برنامه ها محافظت نماید.
سعی کنید در مورد این محدود کردن ها و تمام مسائل و مشکلاتی که بین شما و کودک تان بوجود می آید، گفتگوهای همدلانه داشته باشید و او احساس شما را در این زمینه درک کند. همچنین هدف خود را از ارائه این روشها و قوانین توضیح دهید، یعنی در این گفتگوها علاوه بر آموزشهای مبتنی بر روشهای همدلانه می خواهید خود کنترلی را در کودک ایجاد کنید یعنی کودک بتواند بدون نظارتهای مستمر شما به فعالیت مورد نظر خود رسیدگی کند و بر آن نظارت داشته باشد.
با آرزوی سلامتی کودکان ایران
